De kat krabt de krullen van de trap!

Het internet is een apart medium en met veel rare maar ook heel veel leuke kostgangers. Heb er mensen leren kennen van wie ik veel geleerd heb in de afgelopen jaren. Helaas ook mensen die er alleen maar op uit waren om zichzelf te profileren maar dat ging dan wel ten koste van mij. Dit soort mensen heb je overal en soms filter je ze er zo tussen uit, maar andere keren is het moeilijk om iemand te doorgronden in 140 tekens.

Een aantal mensen is druk bezig met het vechten tegen onmenselijke wetten zoals bv. wat betreft de zorg en zij maken zich, terecht, zorgen om de vreselijke stijging voor mensen die hoge uitgaven hebben aan ziektekosten.
Zij maken zich zorgen om het PGB dat mensen niet uitbetaald krijgen of over mensen die verstoken van hulp zijn omdat geen instantie om hun geeft. Het zijn vaak mensen die in de gezondheidszorg zitten of eraan gelieerd zijn op een of andere manier. Ben trots op deze mensen omdat zij hun kop uitsteken voor ons allemaal.
Prachtige mensen die zich inzetten tegen korting op de Wajong of kostendelersregeling maar ook tegen het rigide regime dat de ziektekostenverzekering ons aandoet, om maar wat te noemen: uw eigen huisarts. Hierdoor maakt men van ons niets anders dan poppetjes waaraan te verdienen valt.

 Weer andere mensen maken zich druk om de politiek en doen het op hun eigen manier: door nieuws en columns op het net te zetten. Vaak met een ongezouten mening maar wel actueel en doordacht. Mensen die door een aantal obscure figuren aan de paal genageld, worden zoals een jeugdvriend van mij. Zeer belangrijk is om niet alles te geloven wat men op het net schrijft. Sommige mensen profileren zich graag als iemand die de wijsheid in pacht heeft en van daaruit meent zich het recht toe te mogen eigenen om anderen zwart te maken. Ze zijn niet te vertrouwen en als u ze ooit een geheim heeft toegekend: maak u maar niet ongerust want zij gooien het open en bloot op de sociale media. 

 Neem zoiets als twitter b.v daar zitten mensen die gore onwaarheden en seksueel getinte blogs schrijven. Waarom doet men dat? Tja vraag het maar aan een psycholoog want ik weet het niet. Soms kan het zijn dat iemand dement aan het worden is waardoor alle remmen wegvallen. Het kan ook zijn dat iemand een narcistische inslag heeft en denkt dat hij/zij 'geroepen is om de 'waarheid' te verkondigen. Ach, ik denk maar dat het beter is om dat hele gebeuren met een kilo zout te nemen en als u zoiets leest of er het slachtoffer van bent dan eerst maar eens zeggen: 'De kat krabt de krullen van de trap” en dan pas reageren want het is zo makkelijk om een trap na te geven.

Zorgelijke zorg…

Ja, ik ben één van die velen die zich zorgen maakt om de zorg. Als ik hoor en zie hoe er visieloos wordt gekort op budgetten, dan krijg ik de schrik van mijn leven. Ik denk dan: wat als ik nu zorg nodig heb?

Als ik hoor dat huisartsen het werk moeten doen, wat eerst medisch specialisten hebben gedaan, denk ik: mooi. Specialistische zorg dichtbij huis. Maar als ik dan hoor dat zij daarvoor nog niet eens 20% krijgen van het bedrag wat medisch specialisten zouden krijgen, heb ik daar toch moeite mee. Want zeg nu zelf: het lijkt dan wel of de huisartsen de dumphal van de specialistische zorg zijn geworden.

Wat mij ook blijft bevreemden is dat de huisartsenzorg 94 % van de totale zorg op zich neemt, en dat de kosten ± 6 % is van de totale zorguitgaven en dat de minister met veel wantrouwen de huisartsenzorg benadert. In de wet staat geschreven dat huisartsen concurrenten van elkaar zijn.  Daardoor mogen ze niet met meer dan 8 huisartsen tezamen onderhandelingen voeren met zorgverzekeraars. Dit is zo enorme onzin, omdat:

Huisartsen geen concurrenten van elkaar zijn omdat zij de basiszorg leveren en dit wijkgebonden doen. Ze hebben te maken met richtlijnen van het aantal patiënten die zij in de praktijk mogen hebben. Tevens bieden zij de zorg aan volgens de richtlijnen bereikbaarheid en beschikbaarheid. Omdat ook de zorg die huisartsen bieden laagdrempelig is, is de vertrouwensband tussen patiënt en zorgprofessional cruciaal en de ‘Klik’  tussen patiënt en huisarts is daarom belangrijk. De mens is uniek en zal daarom bij zijn/haar karakter een laagdrempelige vertrouwenspersoon uitzoeken.

Maar eigenlijk geldt de professionele vertrouwensband voor elke relatie tussen patiënt en zorgprofessional in de zorg.

Als we naar de PGB kijken; het is toch niet meer normaal dat de betalingen van zorgverleners bijna half mei nog niet of nog niet geheel is geregeld. De ambitie van de staatssecretaris heeft toch gefaald?

Ook naar nieuwe beschikkingen kijkend, zie je dat veel zorgverzekeraars de PGB afkeuren en vinden dat er ZIN voor in de plaats moet komen. Eigen regie in de zorg, wat het kabinetsbeleid voor ogen heeft, komt hierdoor te vervallen. Wat triest is. Eigen regie maakt de mens zelfredzamer. En zelfredzaamheid is van belang om het vertrouwen van de patiënt in zichzelf te vergroten. Dus… blijf af van de PGB!

De uren van ondersteuning van ouderen, zoals huishoudelijke hulp, wordt tot het uiterste naar beneden afgeroomd. Hierdoor wordt het kabinetsbeleid, om ouderen meer thuis te laten wonen, onder druk gezet. De kans is groot dat de vereenzaming onder ouderen zal toenemen. Depressieve klachten zullen meer worden bij ouderen.  Gaan wij zo met de ouderen om die ook voor ons land hebben gezorgd?

Zo zijn er nog vele voorbeelden te noemen.  Het huidig kabinetsbeleid aangaande de zorg is zorgelijk. Ik hoop dat snel het roer omgaat en een andere minister en staatssecretaris aan het roer gaan staan.

Dit is geschreven door Eugénie Godeau en verscheen eerder op wordpress.com

Het was feest in de straat

Het was feest in de straat en alle buren waren aanwezig. Sommige buren hadden de straat mooi schoon gemaakt en er zouden toespraken komen en ook muziek.

Op afgesproken tijd kwamen de buren bijeen en sloegen zich trots op de borst omdat zij ook hadden bijgedragen aan het feest.

Buren die jaren met elkaar overhoop hadden gelegen dronken samen wijn en wiegde mee op de tonen van het orgel wat speciaal voor deze gelegenheid uit de mottenballen was gehaald.

Vanuit mijn raam keek ik naar de feestende gemeenschap en er drong zich een bittere gedachte aan mij op: nee ik zou mij niet aansluiten bij de feestende gemeenschap.

Het was feest in de straat, maar alle vlaggen konden de kogelgaten in de muren niet verhullen. Nog de beelden die zich in mijn hoofd hadden vastgezet. Beelden van mensen die uit hun huizen waren gesleurd en in vrachtwagens als vee werden afgevoerd. Mijn grootouders hadden mij deze verhalen zo vaak verteld dat het een levendige film was geworden die zich nog vaak in mijn gedachten afspeelde. Het verhaal van kleine Ies die met zijn Polenpet mee moest ondanks de smeekbeden van mij oma.

Ik zag de buren, die nu heer en meester waren van een prachtig oud pand, vrolijk het glas heffen met de buurman die mij verleden week nog vertelde dat hij op de PVV stemde want al dat islamitische tuig maakte de buurt kapot. Dat pand was in het bezit van hun familie gekomen doordat de oorspronkelijke joodse bewoners op transport waren gezet. Wat zij aan schatten in hun huis hadden was buit van het 'pulsen'.

Toen er een paar joodse bewoners terug kwamen na de bevrijding waren zij alles kwijt en niemand die zich daar aan stoorde. 

Het was feest in de straat maar niet voor mij. Hoe kan je bevrijding vieren als je mensen nog steeds gevangen wil houden met dezelfde fascistische ideeën als in W.O. II? Voor mij waren die kogelgaten het bewijs waar fanatisme, haat en uitsluiting toe kunnen lijden.

Het kan voor mij pas feest in de straat zijn als wij bij die kogelgaten zweren dat het nooit meer zal gebeuren om medemensen met haat te bejegenen en wij elkaar niet zullen uitschelden of vernederen. Wij hoeven het niet eens met elkaar te zijn, niets menselijks is ons vreemd, maar wij kunnen wel elkaar respecteren en vooral elkaars standpunt en geloof. Laat het een feest worden van begrip en respect en dan kom ik achter de gordijnen vandaan en vier het feest mee.

Ziek zijn van de ziektekostenverzekering!

Daar sta je dan als een sociaal mens die het beste met zijn patiënten voor heeft. Een beroep waar je dag en nacht mee bezig bent en dat doet met hart en ziel. Helaas, dat is niet genoeg meer want je moet ook een koele rekenaar zijn die op de centjes let en niet het welzijn van de patiënt.

Wij, de patiënten, lopen gevaar om afgerekend te worden op ons ziektebeeld want de verzekeraar wil inzage in onze dossiers om de arts te controleren. Zo hebben zij ook gelijk een overzicht wat 'dure patiënten' zijn en wie niet. Dan kunnen zij stoppen met bepaalde geneesmiddelen te vergoeden.

Dit is catastrofaal beleid opgesteld door onze volksvertegenwoordigers die af en toe, naar het schijnt, ook nog belang daarbij hebben.Het is tijd dat wij het niet langer pikken en in opstand komen. Spreek de politiek aan van hoog tot laag en bombardeer ze met uw rekeningen en laat ze weten dat wij het oneens zijn.

Lees het stuk hieronder en zie wat er zich afspeelt en huiver want dit is, naar mijn mening, nog maar het begin!





http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/148396/De-materiele-controle-van-een-huisarts.htm

"Jesuispartial"

"Jesuischarlie". Hoe vaak hebben we dat niet in de media gezien ?

Moslims werden aangekeken en afgerekend op een daad die niets met moslims hier of waar ook ter wereld te maken had. Het vanzelfsprekende : jullie moeten je verontschuldigen voor terroristen.  Nu heeft iedereen die koe leeg gemolken en draaien we deze munt om als ik vraag: “Westerse wereld " Wat heeft u gedaan voor Nigeria en waar stond u in deze kwestie?  

Negen van de tien keer valt er een oncomfortabele stilte met een waarheid rond dit onderwerp die niet gezegd of gehoord mag worden.

"Jesuischarlie" was een reactie om “ons” recht te verdedigen.

Het westen is een 'bully' die niet vaak in hun gezicht wordt geslagen en daarom gaan we verder met reageren alsof niemand ons iets kan maken.  De rest van de wereld is barbaars, 'waterboarding' doen wij niet in het westen (technisch is dat ook correct en meestal is het in opdracht van het westen op niet westerse grond)

“Jesuischarlie” is het protest tegen het afpakken van een van de privileges van westerse landen.

Wat alleen geldig is als je dezelfde mening deelt in als het westen. Vraag maar aan de ontslagen Siné, voormalig werkzaam bij Charlie Hebdo,  die kan er van meepraten.

In Nederland gingen mensen ook massaal de straat op om hun privilege te beschermen. Mark Rutte ging naar Frankrijk stoer doen met de rest van de leiders en mocht ook mee in de grote mars mee  lopen.  De boze, witte man was massaal aanwezig in deze discussie. Zonder enig respect werd er een blik bier leeg geschonken over een moslima en kreten als: “Hoe zouden ze het vinden als wij eens mannen sturen om hun moskee kapot te schieten met een ak-47” waren aan de orde van de dag.

Maar nu komt het nieuws over de massamoorden en aanslagen van Boko Haram in Nigeria.

Het valt stil in het westen…geen blikken bier over Boko haram strijders of dreigen met AK-47 om ze eens goed “aan te pakken”.  Waarom niet ? Simpel. Het westen heeft Afrika als onafgemaakte bouwput afgeschilderd waar ongelukken nou eenmaal gebeuren.

'Onze' beperkte “vrijheid  van meningsuiting” was niet in geding.

Wij zijn niet in gevaar, geen witte levens zijn verloren gegaan.

We hoeven niet bang te zijn op straat omdat het lekker ver weg is dus roepen wij in koor: "Jesuischarlie".

Dit is geschreven door @NineGmusic en valt onder zijn verantwoordelijkheid.