Om de hoek bij mij woonde vroeger een familie die ik niet nader met naam
zal noemen maar voor het gemak de naam de 'familie A" zal geven. Het gezin bestond
uit moeder, vader en twee dochters en een zoon. Een ieder in onze buurt
wist dat de mensen in dat gezin niet een hoog IQ hadden en in de
volksmond als een beetje 'achterlijk' beschouwd werden waarbij ik het
woord "beetje" gebruik om het harde oordeel van de 'normale' mensen iets
te verzachten. De dochters groeiden op en waren nogal 'vreemd'.
Luidruchtig en ze bemoeide zich met alles, terwijl men hen beslist niet
gevraagd had om hun oordeel. Ze hadden een sneeuwwitte huid met knalrood
haar en liepen in kleding die zo een vijf seizoenen achterliep met de mode
van die tijd. Hoewel niemand zich ooit met die familie bemoeide kwam er
uiteindelijk een sociaal werkster over huis omdat de moeder opgenomen
werd in het ziekenhuis. Wat die maatschappelijk werkster daar aantrof
had niemand in de buurt ook maar kunnen vermoeden.De vader misbruikte de
dochters en het engste was dat hij ze niet verkrachtte maar met
instemming van de beide dochters dit deed, ja ze maakte zelfs ruzie om
wie er nu weer aan de beurt was bij 'papa'. Toen de moeder uit het
ziekenhuis kwam beet de oudste dochter haar moeder toe: "Zo nu ben ik de
nieuwe mevrouw A'. De broer die alles stiekem had gadegeslagen wilde
ook wel eens van de 'verboden vruchten" proeven maar vond, dat het
misbruik van zussen niet kon, of hij vond ze niet
aantrekkelijk genoeg. Hoe dan ook op een dag heeft hij 'vaders'
geldkistje, met daarin enige duizenden guldens, gepakt en is naar een
prostituee gegaan met de vraag of het genoeg geld was voor een keer. De
prostituee had de dag van haar leven en zoon ging naar huis met het
lege kistje. Het hele misbruik is aangegeven bij de politie net op het
moment dat een van de dochters zwanger was van haar vader. Zelfs in een
buurt als de Amsterdamse wallen was dit een verhaal wat afschuw en
verontwaardiging opriep.
Het rapport van de heer P. van Vollenhoven waarin ernstig verslaafden,
psychiatrisch patiënten en verstandelijk gehandicapten gedwongen moeten
worden tot het gebruik van anticonceptie zette mij aan het denken Op
zich een uitgangspunt waar ik het in grote lijnen wel mee eens kan zijn, omdat er ongelooflijk veel leed is aangericht door boven genoemde mensen
bij het hebben van kinderen.
Hadden de ouders en hun kinderen van familie A verplicht anticonceptie
moeten krijgen? Mijn hart zegt volmondig ja maar mijn verstand voelt
zich geroepen om niet zo snel te oordelen.
Stel dat er zo een wet zou komen en dat er een regering is die mensen om
andere reden anticonceptie op zou dwingen. Om een paar voorbeelden te
noemen: lichamelijk gehandicapten, chronisch zieken, om het nog een
stapje verder te brengen, mensen die een ander ras of geloof hebben of
hier in asielzoekerscentra zitten. Daar ben ik heel erg bang voor en dat
riekt mij een beetje naar een tijd dat men dit soort mensen liever ook
niet een plaats in de maatschappij toe kenden.
Denk nou niet: dat komt hier niet zover. Voor 10 jaar terug had ik ook niet kunnen dromen dat een partij, die in de jaren 70 als zeer
onfatsoenlijk gezien werd, nu een gedoogpositie heeft waarmee zij de rest
van de regering gegijzeld houden. Denk dat mijn angst voortkomt uit het
feit hoe deze regering nu al omgaat met chronisch zieken, asielzoekers
en minderheden.
O ja, als u benieuwd bent naar hoe het gezin A is vergaan? Beide
dochters zijn getrouwd en hebben vader in de gevangenis opgezocht en
later in het bejaardenhuis tot hij kwam te overlijden, de moeder was
toen al overleden en van de broer is niets meer van vernomen.
Tot op de
dag van vandaag staat er een prostituee op de Wallen van zo een jaar of
80 uit te kijken naar die klant van weleer want de AOW is ook niet meer
genoeg om van rond te komen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit een moeilijk punt vindt Anaïs. Maar de belangrijkste reden dat je het er zo moeilijk mee hebt is niet de bedreiging die er vanuit gaat voor andere ongewenste groepen in de samenleving. Dat is wat politici ons willen doen geloven. De belangrijkste reden dat we er zo'n moeite mee hebben is dat het de makkelijkste oplossing is voor het probleem. Waarbij je een externe norm neemt om te bepalen wie wel en wie niet. Een norm waardoor het deel van de bevolking dat boven de norm ligt zich beter kan voelen dan het deel dat onder de norm valt.
BeantwoordenVerwijderenDat we dit soort taktieken toepassen in het onderwijs is tot daar aan toe, mensen verschillen nu eenmaal en we hebben beperkte middelen dus niet iedereen kan promoveren. Maar als je ervoor kiest om mensen op basis van een norm gedwongen te steriliseren, dan ben je niet meer met die mensen bezig maar met je eigen angsten. De angst dat je medeschuldig bent aan het feit dat die mensen hun kinderen kunnen misbruiken, omdat je niet goed hebt opgelet. De angst dat jij niet beter bent dan die mensen en straks misschien ook gedwongen wordt tot iets als sterilisatie. De angst dat je die mensen tekort hebt gedaan, omdat je niets gedaan hebt om die mensen te helpen. De angst dat je straks de enige blijkt te zijn die normaal is. De angst dat je je er te makkelijk van hebt afgemaakt, door de makkelijke weg te kiezen. De angst dat je op basis van onvoldoende informatie te snel een conclusie hebt getrokken over andere mensen. Eigenlijk de angst dat je je niet als mens tegenover een ander mens hebt gedragen.
In de officieel niet zo geheten gevangenis voor te weigeren vreemdelingen worden wel anticonceptiemiddelen uitgereikt. Maar het gebruik is vrijwillig.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn altijd voorbeelden aan te voeren waarbij je denkt: misschien is het wel een goed idee. Maar zodra de staat zich op de een of andere manier mengt in voortplanting van wie dan ook ben je op een hellend vlak. De dochters uit het beschreven gezin zouden volgens de ideeën van Van Vollenhoven en de zijnen nog niet "geholpen" zijn met verplicht pilgebruik, want dat vereist regelmaat en overzicht. Dan kom je al in de buurt van gedwongen sterilisatie. En de vraag blijft: wie bewaakt de bewakers?